Update:
Vorig jaar was een leuke trip, een 2000km naar Zweden met de Tomos en terug. Dit jaar besloot ik naar Tsjechië te gaan. Niet bij wijze van een road trip maar gewoon met de brommer als vervoermiddel.
Helaas heb ik niet zo veel foto's als vorige keer en ging het ook redelijk snel
.
Deze keer was helaas dus alleen..
Dag 1. -Het vertrek-
Om 4 uur 's ochtends opgestaan, om 5 uur weggereden.
Brommer volgepakt met benzine, gereedschap, kleding en overige nodige dingen. Ik heb vanalles meegenomen want stil komen te staan in het buitenland omdat er iets kapot/op was, daar had ik dus geen zin in.
Tegen de tijd dat de zon op was had ik er al weer 120km op zitten en kwam langs dit bordje, had er maar al te graag heen gewild.
Zo rond 9 uur 's ochtends reed ik Duitsland binnen, voor sommigen niet een hele prestatie, wel als je vanuit Utrecht komt.
Een uurtje of 7 's avonds, in Duitsland. Het is een hele vreemde ervaring om 's ochtends op je brommer weg te rijden en 's avonds in heuvelachtig terrein te zitten.
Niet veel later besloot ik te stoppen voor die dag, m'n kickstart was afgebroken (het haakse stuk, vraag me niet hoe maar het kan..) waardoor kicken erg lastig werd en ik was (vermoedelijk op een weg waar ik niet mocht rijden, autoweg ofzo) m'n kentekenplaat verloren.
Aan dat eerste kon ik op dat moment niets meer doen, voor dat tweede was een bezoekje aan de Polizei voldoende. Met een verklaring van de Polizei op zak ging ik op zoek naar een hotel.
Met het steenkolenduits "Ich suche etwes sehr billiges" kwam ik uiteindelijk hier terecht, een prima kamer voor €25.
Dag 2. -De Aankomst in Tsjechië-
Ondertussen was ik al een stuk van de geplande route afgeweken. De geplande route was 981km, ik zat op een kleine 15km van de route af. Gelukkig was dat niet het enige obstakel dat mij hinderde om snel verder te rijden, dat zou immers makkelijk zijn.
Om brandstofkosten te drukken had ik voor vertrek een atw22 er op gezet, in Nederland ging het prima, niets aan de hand.
Maar dan kom je in Duitsland en wordt het allemaal anders.
Dan kom je dit soort heuvels tegen. Ik hoop dat het een beetje duidelijk is uit de foto's maar dit waren redelijk steile heuvels, zo steil zelfs dat m'n arme Tomos het niet meer in de tweede versnelling trok, niet alleen had hij mij omhoog te sleuren (90kg), ook had ik een complete gereedschapsset, 10l benzine, 2l olie, 4l drinken, kleding en overige zooi bij me.
Dit soort hellingen zijn heerlijk om vanaf te rijden, ze zijn iets minder leuk om met 20km/u omhoog te rijden terwijl je eens in de zoveel tijd stopt omdat je bang bent dat je cilinder overvehit (het carter werd aan beide kanten warm genoeg dat water direct siste als het er op kwam) wat tot gevolg heeft dat je weer moet starten wat nogal een klus was (afgebroken kickstart weetjenog
)
Maar, dit alles mocht de pret niet drukken en doorrijden was de enige nuttige oplossing, want met stil zitten en mopperen kom je ook nergens.
Het was heerlijk weer in Duitsland, heuvels op de achtergrond, een prima plek om even pauze te nemen.
Ik zat nog geen 5 minuten van het weer, het uitzicht, het niet op m'n zadel te hoeven zitten en een drankje te genieten of er kwam iemand aangereden. Een man op een scooter. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en toen ik in gebrekkig steenkolenduits "Nederland" antwoordde viel z'n mond open van verbazing, zoiets had hij nog nooit gezien. Na wat gebabbel viel het hem op dat m'n kickstart niet helemaal was wat die hoorde te zijn en bood aan om mee te rijden naar zijn huis omdat hij daar een lasapparaat had en het mogelijk kon repareren. Met de gedachte "ach, zo slecht zijn die oost-duitsers niet en wat kan er nou helemaal fout gaan" ging ik met hem mee. Eenmaal aangekomen kwam zijn vrouw met de koffie en gingen we maar eens kijken of er het een en ander gerepareerd kon worden. Helaas, dit was niet mogelijk, het was niet te lassen (door hem, met zijn gereedschap etc), maar tijdens wat gebabbel kwam ter sprake dat hij ook een Tomos had. In een andere schuur stond een groene, nogal brakke, Tomos Flexer, met een complete, goede, kickstart.
Na enige uitleg te hebben gegeven over Tomosjes en de blokken hebben we zijn kickstart op mijn Tomos gezet en kon ik weer door, mits ik zodra ik weer in Nederland was de kickstart zou terugsturen, wat ik ook zal doen zodra m'n brommerboer weer open is na de zomerstop.
Uren en kilometers vlogen voorbij, Halle, Leipzig, Dresden, allemaal steden waar ik dwars doorheen gegaan ben.
Eindelijk was het dan zo ver, om kwart over 6 's avonds zat ik in Tsjechië, het land van goedkope benzine (en andere vloeistoffen
)
Helaas was het vanaf de grens nog een goede 200km rijden en met 35km per uur (en dat is nog optimistisch) zou het nog wel 6 uur duren. Vol goede moed reed ik Tsjechië in.
Tanken en olie bijvullen (oliekeerring vtw was kapot gegaan) en rijden maar, helaas de verkeerde kant op door de fantastische bewegwijzering. De verkeerde route die ik nam ging steil omhoog, nog meer rijden in de eerste versnelling dus; niets aan te doen helaas.
Na enig gecross over wegen waarvan je je afvraagt of er wel eens mensen rijden kwam ik uiteindelijk weer op de route, het werd inmiddels ook donker maar ik zou hoe dan ook die avond op de vakantielocatie aankomen.
Hoe verder oostwaards ik kwam, hoe mistiger het werd, ook straatverlichting was iets dat langs de weg niet zo veel voorkwam, ik ben door dorpen gereden die, zonder grap, maar 1 straatlamp hadden voor het hele dorp.
Toen ik ter hoogte van Jicin kwam, met nog 100km te gaan, begon de regen. Snel ben ik een tankstation in gevlucht, in de veronderstelling dat het nog wel droog werd. Niets was minder waar, ik kwam rond half 12 daar binnen en rond half 1 regende het nogsteeds. Ik besloot door te rijden, wetend dat het bij het vakantiehuisje droog was en hopend dat de regen binnen de heuvels bleef. (door de regen dus ook geen foto's meer, niet dat je veel kon zien in de nacht, maar het was mooi, donkere hemel, lichte mist, groot licht)
Na een uur door de ijskoude regen gereden te hebben, zonder regenkleding, hield de regen op. Bij het eerste het beste tankstation maar even snel de natte kleren uitgetrokken en droge kleren aangetrokken voor het laatste stuk.
Om 3 uur was het dan eindelijk zo ver, eindelijk op de plek die de komende week Thuis zou zijn.
Tussendoor ook even brommers
De terugreis Dag 1.
Na een week plezier en vertier was het tijd om terug te keren naar ons eigen platte land. De dag begon met regen en volgens het weerbericht zou de komende paar dagen de pleuris losbreken in Tsjechië met 13 graden celcius en veel regen door het hele land, ik MOEST weg.
Om 8 uur opgestaan, om 9 uur gingen 2 auto's weg en om half 11 ben ik maar op de brommer gestapt.
In het dorp naar de outdoor-store geweest en met gebaren duidelijk gemaakt dat ik een regenjas wou, de beste aankoop van de hele reis. Na een bakkie koffie om 11 uur, vrij laat, uiteindelijk weggereden.
De eerste paar uur had ik veel lichte regen, af en toe afgewisseld met zware regen, erg fijn dus.
Eenmaal in west Tsjechië begon het wat op te klaren, later die dag zou het daar ook gaan regenen.
Ik moest wachten voor een trein (eerste trein die ik gezien heb in Tsjechië die niet op een station was) en besloot even een foto te maken van het lokale station, ja dat stukje beton dat nog net zichtbaar is achter de slagboom is "Het Station"
De Duits-Tsjechische grens, eindelijk weer in een land waar ik mensen begreep (soort van
). Overigens was dit stuk wel erg planken want 220km in net 6 uur was ook voor mijn doen een belachelijk hoog gemiddelde, dit kwam waarschijnlijk doordat het veel heuvel af was en ik in Tsjechië m'n atw voor een 24 vervangen had (had m'n oude ketting en tandwielen ook maar meegenomen).
De blijdschap van het bereiken van Duitsland was van niet al te lange duur want er stonden nog 762 kilometers voor de boeg. Omdat het volgens het weerbericht ook in Duitsland vervelend weer zou gaan worden de dag er op ben ik maar weer als een gek doorgereden.
Op een gegeven moment valt de avond en dan krijg je dit soort beelden, prachtig om te zien, heerlijk om door te rijden. Met dit mooie plaatje kwam ook de realisatie dat het te laat werd om een hotel te gaan zoeken, het was 8 uur en ik zat op nog een uur rijden van een grote stad, dus verstand op 0 en doorrijden, de nacht in.
Anderhalf uur later om half 10 in Leipzig dacht ik heel even weer in Nederland te zijn..
Vanaf dat moment werd het heel snel heel koud, de Duitse nacht was erg koud en als je dan ook nog eens door heuvels langs rivieren gaat wordt het heel errug koud, maar dat maakte niets uit, ik moest en zou naar huis gaan, dat was het enige dat me op de been hield.
Het voordeel van 's nachts rijden is dat je geen Polizei tegenkomt (behalve die ene agent in dat ene dorpje waar heel toevallig een zone 30 was en waar je met 55 heuvelaf langsscheurt zonder kenteken
)
Rond 4 uur was ik weer in West-Duitsland en liep de lokale jeugd weer terug naar huis na een avondje zuipen in een dorp verder, was wel even oppassen omdat ze midden op de weg liepen.
Rond 7 uur gingen de tankstations weer open, tijd voor een bak koffie dus, even iets van warmte proberen te vangen was wel lekker want oncontroleerbaar rillend op de brommer zitten is ook geen pretje.
Om 11.50, bijna 25 uur na vertrek uit Tsjechië was het dan zo ver, Nederland. Ik was er bijna in 24 uur geweest maar een klein gevalletje "pech onderweg" gooide roet in het eten. Evengoed, Nederland, ik kon weer mensen verstaan, het landschap wat weer redelijk vlak is en de benzine die duur is.
Na enkele uren in de achterhoek te hebben rondgehangen (na zo veel uur, nederlandse wetgeving wat betreft brommers op de weg en wegbewijzering die niet altijd even handig is was ik even het spoor bijster) kwam ik uiteindelijk via Arhem weer op de
N244, de weg die me weer naar Utrecht zou leiden.
5 uur, eindelijk thuis...
Nawoord:
Ik moet zeggen dat het leuk is om te doen, maar ik iedereen afraad om zulke afstanden te rijden en vooral zo lang achter elkaar. Niet alleen word je moe, ook gaat je kont ongelofelijk pijn doen van dat Tomoszadel.
Verder, hulde voor het Tomos motortje! Het heeft vrijwel 30 uur volcontinu op vol gas gereden en vertoont geen kuren.
Problemenlijst
Geen enkele reis gaat zonder problemen, weescht hiervoor ook op uw hoede als u ook een reis wilt gaan maken:
- Lekke keerring achter het vtw.
- Slappe vering waardoor er nu een groef in mn band zit.'
- Afgebroken kickstart.
- Afgebroken motorscherm ophangpunt (vraag me niet hoe, dat weet ik niet).
- Doorgebrande koplamp (dimlicht is in het buitenland verplicht).
- Verloren kentekenplaat.
- Bagagetassen langs de weg geschuurd waardoor bagage en tassen beschadigd zijn.
Vorige reis in de spoiler
Laat me me even voorstellen,
Mijn naam is Tycho en heb een Tomos A35 uit begin 2000.
Begin dit jaar kreeg ik samen met een vriend, Michiel (die een Tomos standard heeft), het idee om met de Tomosjes op reis te gaan na de examens. We zijn met 2 ongemodificeerde Tomosjes op pad gegaan en dit is onze reis:
Dag 1. -Het vertrek-
We vertrokken op vrijdag 19 Juni uit Utrecht.
Het weer was wel aardig, niet fantastisch maar ook niet slecht, we hadden niet echt te klagen.
Hier staat mijn brommer, klaar voor vertrek.
De twee brommers klaar om te gaan.
We zijn rond 8 uur 's ochtends vertrokken en rond een uur of 6 kwamen we uiteindelijk in de buurt van Lingen uit. Deze eerste dag hebben we het lekker rustig aan gedaan, niet al te veel kilometers maken en redelijk wat pauzeren om aan de brommers te wennen (zeker met zoveel bepakking). De eerste nacht hebben we bij een boer op z'n land gekampeerd, uiteraard na het vragen van toestemming
.
Ons tentje voor de eerste nacht.
Dag 2. -halverwege Duitsland-
De tweede dag begon bagger. We stonden rond 8 uur op en rond een uur of 9 waren we klaar voor vertrek, ware het niet voor het feit dat het begon te regenen. Van 9 tot 10:30 hebben we moeten schuilen. Nu lijkt dit niet zo veel uit te maken maar als je kilometers wil maken en toch nog ergens leuk wil staan aan het eind van de dag is laat weggaan een ramp.
Onderweg, het weer was grauw.
Omdat we redelijk laat vertrokken waren en zo halverwege de middag lekker konden rijden stopten we pas redelijk laat (uur of 7-8) voor een slaapplek in het plaatsje Wümme, tussen Bremen en Hamburg. Bij de eerste 4 boerderijen waar we aanbelden deed er niemand open en moed zakte in de schoenen. Bij nummer 5 deed er iemand open, we moesten maar aan haar man vragen of we op het land konden slapen. De boer bleek een uiterst vriendelijke man te zijn van wie we overal op z'n land ons tentje mochten opzetten.
We zochten een plekje uit en begonnen met opbouwen en de boer kwam met 2 biertjes, als welkomstdrankje. Maar hier stopte de vriendelijkheid niet. De brommers mochten we in een schuur zetten, zodat ze niet nat zouden worden als het ging regenen of als de dauw kwam en zelf konden we ook in de hooischuur gaan slapen, als we dit wilden (eigenlijk een stomme vraag). Nadat we ons tentje weer hadden afgebroken en naar de hooischuur verkast waren werden we nog even binnen uitgenodigd voor wat te drinken. Daar vroegen we of er een reden was dat er verder niemand in de buurt was, wat bleek? Het jaarlijkse schuttersfeest was in het dorp ernaast..
Dag 3. -aankomst in Denemarken-
Op dag 3 zaten we rond 8 uur aan het ontbijt. Rond een uur of half 10 vertrokken we van de boerderij. Een uurtje later reden we door Hamburg.
Het rijden door Hamburg was leuk, een mooie stad, maar ook traag. Het constante starten en stoppen is niet best voor je gemiddelde als je kilometers wil maken.
Toen we Hamburg uit reden leek alles goed te gaan. Het weer was niet slecht, we konden goed tempo maken en Puttgarden, waar de ferry naar Denemarken gaat, stond al op de borden. Alles ging goed tot:
Gebroken schokbreker.
Hoe dit gekomen was weten we niet maar we konden nog rijden, heel voorzichtig alle hobbels en kuilen proberen te mijden en hopen ergens onderweg een vervangend onderdeel te kunnen vinden. We waren op de meeste problemen wel voorbereid, maar dit, dit was iets waar we zelfs niet aan gedacht hadden als mogelijkheid.
Noodlot sloeg toe 1 kilometer voor de Fehmarnsundbrücke. We hadden één hobbel over het hoofd gezien. De veer was nu ook uit de schokbreker verdwenen en Michiel had vanaf dat moment een mono-shock
.
Met een gehandicapte brommer zijn we naar de brug gegaan waar we wat metaal vonden wat we er maar tussen gepropt hebben, zodat niet alles aan een kant hing.
En het hek waar het vandaan kwam
.
Met dit toppunt van gebeun hebben we nog 20km gereden naar Puttgarden, waar de boot vertrok naar Denemarken.
We werden als fietsers gerekend ipv motoren dus dat scheelde ook weer redelijk wat eurie per persoon
.
Op de boot stond m'n brommertje dan. Achter me stonden Noren die toch wel heel vreemd keken toen ik de boot afreed in Denemarken (ik had even m'n dempertje eruit gehaald
).
Dag 4. -wakker worden in Denemarken en slapen in Zweden-
Daar werden we dan wakker in Denemarken. Vanaf de boot zijn we direct een weggetje ingelopen om maar ergens op een braakliggend stukje land ons tentje op te zetten. Wat de foto niet toont is de spoorlijn waar we naaststonden (met diesellocs), het spoorweghuisje dat er verlaten uitzag maar waar toch licht brandde en het gebouw dat toch deed denken aan een crackpand.
Na 's ochtends snel ingepakt te hebben vertrokken we, te voet
.
In het dichtstbijzijnde stadje Rødby vonden we een autogarage waar we vroegen of ze misschien iets hadden om de schokbreker tijdelijk mee te fixen, in de hoop dat we onderweg nieuwe zouden kunnen kopen. Toen ik voorstelde dat er mogelijk een buis opgezet kon worden ipv een veer glinsterde de ogen van de monteur, en hij ging aan de slag.
Het ene moment is hij bezig.
Het volgende moment heb je een noodoplossing die het nog meer dan 1800km zou houden
.
Met deze oplossing zijn we gaan rijden.
In Køge zijn we even gestopt voor ontbijt en lunch. Bij de supermarkt kwamen we tot de ontdekking dat we geen Deense Kronen hadden en dat buitenlandse Maestro passen (ING betaalpas oa) niet geaccepteerd werden. Daar sta je dan oppeens, met genoeg geld maar niet beschikbaar. Euro's bleken ze gelukkig ook te accepteren, maar het wisselgeld was dan weer in Kronen, dus daar heb je niets aan (en je werd genaaid met de wisselkoers).
Kopenhagen, de hoofdstad van Denemarken, schijnt heel mooi te zijn. We reden er in een uur compleet doorheen en ik heb welgeteld 1 foto weten te maken van een of ander onbelangrijk kruispunt (tenzij iemand hier iets belangrijks herkent)
.
In Helsingør hebben we weer de ferry gepakt, naar Helsingborg in Zweden. En zo waren we in nog geen 24 uur door Denemarken gereden. De boot kostte gelukkig al ons deense geld (omgerekend €2.43 per persoon) waardoor we daar ook weer vanaf waren.
Ook hier moesten we wachten.
De taal viel soms nog redelijk te begrijpen
Zweden in zicht!
In Zweden raakten we eerst een uur verdwaald in Helsingborg en het omliggende land, waarna we uiteindelijk maar ergens op een stuk land gekampeerd hebben, wat in Zweden mag volgens het allemansrecht (zolang je maar alles opruimt en geen eigendom beschadigd).
Dag 5. -Zweden, de weg, het meer-
Na een matige nacht zijn we van onze slaapplaats vertrokken, in de hoop een idyllisch meertje te vinden om aan te kamperen. Eerst gingen we naar het noorden, toen het westen, toen weer zuidoost om uiteindelijk hemelsbreed 60km verderop een naar een VVV te gaan waar we informatie kregen over meertjes in de buurt.
Dat Zweden een mooi land is werd wel duidelijk toen we stopten om te lunchen.
Uiteindelijk zijn we nog wat kilometers doorgereden naar een ander meertje, waar we uiteindelijk ons tentje opgezet hebben.
Ons tentje, de brommers.
Avondeten met marshmellows toe.
Dag 6. -Nieuw meertje-
Halverwege de ochtend opstaan, een duik nemen in een meertje en vooral niets doen dat moeite kost. Dag 6 zou een relaxte dag worden waar we niet zo ver zouden rijden en het gewoon rustig aan zouden doen.
Na rustig ontbeten, gezwommen en opgeruimd te hebben zijn we weer op pad gegaan, richting het noordoosten om later weer richting het noordwesten af te buigen richting Göteborg.
Het tweede meertje waar we gestaan hebben was een stuk minder ideaal dan het eerste. Zo was er geen mooie oever waar je kon zwemmen en het stikte er van de muggen, maar het was wel puur natuur. We kwamen hier terecht na het volgen van een bospad (of 3) via onverharde paden en obscure weggetjes.
Het was een mooie plek om te zien, maar minder om te staan. De bodem zat vol met stenen wat het niet gemakkelijk maakt een tent op te zetten.
Toen we 's avonds een vuurtje stookten om lekker bij te kunnen eten werden we oppeens verrast door een bezoekje van de lokale boswachter. Mensen aan de andere kant van het meertje hadden wat rook gezien en de boswachter gebeld die op zijn beurt weer kwam controleren of alles wel goed ging en dat het niet uit de hand kon lopen. Nadat hij had gezien dat we erbij waren en water hadden voor het geval dat vertrok hij weer.
Dag 7. -richting Göteborg-
Op dag 7 deden we het weer rustig aan, de boswachter kwam weer kijken of het vuur uit was en niet nasmeulde en zo rond het middaguur vertrokken we.
Rond een uur of 6 kwamen we aan in Borås, een middelgrote stad, waar we tot de ontdekking kwamen dat de weg waar we op reden snelweg zou worden en we er dus niet overheen zouden mogen.
Bij de lokale VVV hebben we toen informatie gevraagd over hoe we dan konden rijden en na dit zijn we doorgereden richting Göteborg.
Hadden we in heel Zweden (en Denemarken en Duitsland) over mooie grote wegen kunnen rijden moesten we nu oppeens op kleine achterafweggetjes die door alle dorpjes gingen, wat natuurlijk het tempo drukte.
Toen we uiteindelijk in Göteborg aankwamen bleek dat ook een ramp te zijn qua wegennetwerk. Snelwegen midden door de stad maakten het niet makkelijk om te komen waar we wezen moesten; een park aan de zuidoost-kant.
Een van de weinige foto's die ik ik Göteborg kon nemen.
Na veel zoeken, vloeken en vragen kwamen we dan uiteindelijk toch in het park.
Vanaf een van de heuvels had je er een prachtig uitzicht.
Het werd inmiddels erg laat waardoor we in het schemeren (het was daar om 1 uur 's nachts nogsteeds vrij licht) de tent moesten opzetten, moesten avondeten en alles voor de volgende dag voorbereiden.
Dag 8. -terug naar Denemarken-
Op dag 8 verlieten we Zweden (helaas) weer om terug te keren naar Denemarken. In eerste instantie hadden we het plan om de eerste boot naar Denemarken te pakken maar door verslapen (allebij de telefoons waren leeg) hadden we uiteindelijk de laatste boot van die ochtend.
Omdat m'n brommer door een paar keer omvallen toch olie had gelekt heb ik besloten om een complete oliewissel te doen in de haven van Göteborg toen we op de boot aan het wachten waren.
Alles heb ik naderhand goed opgeruimd.
De boot van Zweden naar Denemarken was een stuk minder prettig dan de andere boten, de staat van het schip leek slechter dan eerdere ferries en aan boord was er alleen maar toeristische zooi. Wel zat er redelijk wat vrouwelijk schoon aan boord, jammergenoeg spraken wij geen Zweeds/Deens en zij geen Nederlands (en Engels was blijkbaar ook niet handig voor hen).
Op de boot hebben we nog wel even een leuke(
:D) foto kunnen maken.
(naar aanleiding van deze video)
Om 1 uur kwamen we aan in Frederikshavn, Denemarken.
Denemarken is alles behalve spannend dus daar zijn we maar zo ver mogelijk gereden om uiteindelijk om 8 uur maar ergens op een camping te eindigen.
Dag 9. -Terug naar Wümme, Duitsland-
Op dag 9 zijn we kilometers gaan maken. Van Skanderborg, waar de camping was, naar Wümme is met de auto over de snelweg al 300km, met de brommer over de provinciale wegen kan je er rustig 130km bij optellen.
We gingen weer terug door Hamburg om uiteindelijk 's avonds weer bij de boer te eindigen waar we op dag 2 ook geslapen hebben.
Even inkopen doen
Gratis ANWB kaartje, het uizicht dat ik 3 dagen gehad heb
.
Dag 10. -Home Sweet Home-
Dag 10 was eigenlijk hetzelfde als dag 9, rijden, rijden en nog eens rijden. We hebben in 1 dag dezelfde afstand afgelegd als in dag 1 en 2 van de reis. We vertrokken om 9 uur en kwamen zo rond een uur of 6 weer terug in Utrecht, een redelijke score lijkt me voor 1 dagtocht.
Eenmaal thuis zijn we eens gaan bekijken wat de brommers nu aan schade hadden. Mijn brommer had een lekke oliekeerring aan de voortandwielzijde waardoor het achterwiel lekker onder de olie zat en Michiel's brommer had op de schokbreker na eigenlijk niets.
We hadden voorbereid op veel lekke banden, uiteindelijk hebben we er geneen gehad
.
Al met al was het een supertoffe reis die zeker goed te doen was met de Tomosjes
.
